بسم الله الرحمن الرحیم
حامداً و مصلیاً و بعد،
خانم روزمیری دیکارلو معاون سرمنشی سازمان ملل متحد و نمایندگان کشورها و نهادهای مختلف به ویژه نماینده قطر کشور میزبان، شام همه تان بخیر!
خرسندم که به نمایندگی از حکومت و مردم افغانستان در این فرصت که به ابتکار سازمان ملل متحد ترتیب شده است، با نمایندگان تعداد زیادی از کشورها و سازمان های بین المللی دیدار میکنم.
همچنان میخواهم که از رهبری کشور قطر به گونه ویژه ابراز امتنان نمایم که برگزاری این نشست و تسهیلات آنرا فراهم کرده است.
اشتراک ما در این کنفرانس نمایانگر آنست که امارت اسلامی افغانستان با وجود ملاحظاتی که دارد، طرفدار تعامل مثبت می‌باشد.
به باور ما نشست کنونی دوحه یک فرصتی است که در خصوص تحریمات یکجانبه و چند جانبه بالای بزرگان و نظام مالی و بانکی ما و چالش‌ها در برابر اقتصاد ملی ما بحث ها و گفتگوهای مثبتی داشته باشیم تا آغاز خوبی برای حل مشکلات گردد و افغان ها هم بدانند که دیگر تحریمات تحمیلی بالای کشور ما پایان یافته است.
نمایندگان محترم!
افغان ها می پرسند که چرا تحریمات یکجانبه و چند جانبه به گونه دسته جمعی به کار گرفته می‌شود.
چرا در برابر حکومت و سکتور خصوصی موانع ایجاد می گردد؟ افغان ها که در اثر تجاوزات و مداخلات بیگانگان در حدود نیم قرن ناامنی و جنگ را متحمل شدند، زمانی که استقلال را بدست آوردند، جنگ را به پایان رساندند، یک نظام را برپا کردند و میخواهند با جهان روابط مثبت داشته باشند، اما در عوض به تحریمات مواجه شدند؟!
آیا این برخورد منصفانه است؟!
ما انکار نمی کنیم که شاید شماری از کشورها نسبت به بعضی از اقدامات امارت اسلامی مشکل داشته باشند. من فکر میکنم که تفاوت و تغییر در پالیسی دولت ها یک امر معمول است و وظیفه دیپلمات‌های مجرب مانند شما است که تفاوت نظریات را منحیث تقابل نه بلکه راه های برای تعامل و تفاهم ببینید. تفاوت عملکردها و پالیسی های داخلی باید هیچگاهی باعث این نگردد که بعضی از کشورهای قدرتمند ابزار فشارهای امنیتی، سیاسی و اقتصادی را طوری به کار برند که زندگی یک ملت جنگزده را متاثر سازد.
در کنار همه اینها با وجود تحریمات یکجانبه و چند جانبه و فشارها، ما کشت، پروسس و قاچاق مواد مخدر که جهان را متاثر ساخته بود، منع نمودیم. کشت کوکنار را که برای ما به میراث مانده بود، آنرا با جدیت کامل به صفر نزدیک کردیم، اما در مقابل بعضی از کشورها به جای اینکه از این اقدام مثبت ما استقبال کنند و محدودیت های بانکی را بخاطر احیاء اقتصاد ملی ما دور سازند و سرمایه های ما را از حالت انجماد بیرون نمایند، به سیاست عدم همکاری ادامه دادند.
نمایندگان محترم!
چنانچه ملت ما در ادوار مختلف تاریخ برای استقلال سیاسی مبارزه نموده و قربانی تاریخی داده است، همینگونه امارت اسلامی افغانستان اکنون از طریق پایه گذاری اقتصاد ملی خودکفا تلاش می‌کند که استقلال اقتصادی ما را نیز به گونه کامل تضمین نماید. ما همچنان در راستای دوباره زنده ساختن اقتصاد واقعی افغانستان گام های بزرگ را برداشته ایم که در اثر آن زمینه کار به مردم فراهم شده است، صدها فابریکه ایجاد گردیده، جوانان از بدبختی ها برگشتانده شده اند و فرصت های بزرگ تجارتی در تاریخ افغانستان برای زنان مهیا گردیده است.
ما در حالیکه از کمک های بشری تمام کشورها تشکر میکنیم، حل مشکل اساسی اقتصاد افغان ها را در این میدانیم که تحریمات یکجانبه و چند جانبه از میان برداشته شود، کمک های انکشافی صورت گیرد و اجازه داده شود که حکومت و مردم افغانستان برای احیاء اقتصاد ملی از تمام ظرفیت‌های خویش بدون محدودیت استفاده نمایند.
یکی از عناصر اساسی سیاست خارجی ما اقتصاد محوری است. ما بر اساس سیاست خارجی اقتصاد محور خویش توانستیم امکانات اتصال منطقه را از طریق افغانستان فراهم سازیم، ساخت خط آهن ترانس-افغان ازبکستان به شمال خواهد توانست آسیا مرکزی را به جنوب آسیا و آب های آزاد وصل کند. ادارات مربوطه ما همراه با همکاران ازبکستانی و پاکستانی در این خصوص از نزدیک کار می‌نمایند.
همچنان در رابطه به لوله گاز تاپی در دو سال گذشته پیشرفت های خوبی صورت گرفته است. آرزومندیم که با تطبیق پروژه متذکره افغانستان در تبادله و اتصال انرژی میان آسیای مرکزی و جنوبی نقش مثبت خویش را ایفا کند.
به همین ترتیب ما حمایت خود را در رابطه به دهلیز شمال- جنوب اعلام کرده ایم و آماده هستیم که با کشورهای شریک در این کوریدور، از نزدیک کار کنیم.
با ختم اشغال و جنگ در افغانستان، نه تنها فرصت این فراهم شد که افغانستان از ظرفیت های ملی خویش در راستای احیاء اقتصاد ملی استفاده نماید، بلکه تمام منطقه از برگشت امنیت و ثبات در افغانستان منفعت برده است.
روابط امارت اسلامی افغانستان با شمار زیادی از کشورهای منطقه و جهان این را به اثبات می رساند که که حکومت افغانستان اراده و ظرفیت توسعه مناسبات را دارد. به همینگونه سایر کشورها و به ویژه کشورهای غربی نیز می‌توانند مانند کشورهای منطقه در یک تعامل عملی واقعبینانه، موانع را از مسیر توسعه مناسبات بردارند و به تعامل مثبت پیش قدم شوند.
اشتراک کنندگان محترم!
همانگونه که اشاره شد، در برخی موارد تفاوت نظر یک امر معمول است، اما مهم این است که در ارتباط به تعامل مثبت و توسعه مناسبات در امارت اسلامی اراده و نیت وجود دارد.
امارت اسلامی افغانستان خواهان تعامل مثبت با کشورهای غربی نیز می باشد، اما مانند هر کشور ما نیز بعضی ارزش های دینی، عنعنوی و خواست مردمی داریم که باید درک شود تا روابط دوجانبه بدون تنش و رکود به پیش برود.
آرزوی ما این است که به حاکمیت ملی، استقلال و ارزش های امارت اسلامی افغانستان احترام گذاشته شود، ارج گذاری به این ارزش ها را منشور سازمان ملل متحد نیز تایید می کند.
اگر بتوانیم مسایل داخلی افغانستان را از روابط خارجی جدا سازیم، شاید در مناسبات دوجانبه و چندجانبه پیشرفت داشته باشیم. امارت اسلامی افغانستان حکومتی است که در نتیجه مبارزات چند دهه افغان ها به میان آمده است.
سطح درک سیاسی میان امارت اسلامی افغانستان و سایر کشورها در حال افزایش است. قزاقستان در ماه گذشته نام طالبان را از لیست گروه های ممنوعه حذف کرد و همچنان توقع میرود که فدراسیون روسیه در آینده نزدیک اقدام مشابه را انجام دهد. در عین حال جمهوری مردم چین سفیر کبیر امارت اسلامی افغانستان را پذیرفته است.
به همینگونه دهها کشور، دیپلومات های حکومت افغانستان را پذیرفته اند و نمایندگی های فعال سیاسی داریم. همانگونه که کشورهای مهم منطقه با حکومت کنونی افغانستان به عنوان یک نظام مسئول تعامل کرده اند، آرزوی ما این است که همانند آن کشورهای غربی نیز منافع مشترک دوجانبه را اولویت دهند.
در اینجا میخواهم توجه شما را به یک بحران بشری دیگر معطوف نمایم:
از اکتوبر سال گذشته بدینسو نسل کشی در غزه فلسطین جریان دارد، این اولین نسل کشی زنده و در حال گسترش در تاریخ است که اعتبار کشورها و سازمان های مدعی حقوق بشر را با پرسش های جدی مواجه کرده است.
قابل یادآوری است که شماری از کشورها در این جنایت بشری به گونه مستقیم شریک هستند.... آنان در چنین موقعیت اخلاقی قرار ندارند که برای ما در مورد حقوق بشر هدایت دهند و لکچر ارائه کنند.
امارت اسلامی افغانستان در سه سال گذشته هم در داخل کشور خود را به عنوان یک حکومت مرکزی، قوی و مسلط ثابت کرده است و هم در راستای احیاء نهادهای ملی، تطبیق پروژه های زیربنایی و تقویت اقتصاد ملی، گام های قابل توجهی برداشته است.
همچنان با دهها کشور در زمینه توسعه مناسبات دوجانبه پیشرفت های داشته است. پیشرفت در مناسبات با کشورهای همسایه و منطقه، مثال خوبی شده می تواند.
حضار گرامی!
بخاطر اینکه نشست دوحه معنادار شود، نیاز است که بالای اهداف ذیل کار کنیم تا این اعتماد به میان آید که ما همه برای امنیت، ثبات و آسایش افغان ها کار می کنیم:
نخست- برداشته شدن تمام موانع و محدودیت ها و پایان دادن به آن تفاهم‌نامه های قبلی که در برابر سکتور خصوصی موانع اساسی را ایجاد کرده اند.
دوم- تمام ذخیره های اسعاری دافغانستان بانک که حق مسلم همه افغان ها است، از حالت انجماد بیرون و در اختیار دافغانستان بانک قرار داده شود تا سیاست بهتر پولی تطبیق، حساب های بانک های تجارتی تقویت و دافغانستان بانک بتواند مکلفیت های اسعاری خویش را در برابر بانک های تجارتی به انجام رساند.
تداوم انجماد این ذخایر توانایی بانک های تجارتی را که ضرورت اسعاری مشتریان را در داخل و یا خارج از کشور تامین می کنند، کاهش داده است که در نتیجه مشتریان مجبور می شوند تا برای تداوم تجارت خویش راه های غیرقانونی را به کار گیرند.
برای رشد سکتور خصوصی مهم است که تعامل میان بانک های ما و بانک های خارجی دوباره آغاز گردد تا تاجران ما بتوانند برای فعالیت های تجارتی شان از طریق چینل قانونی (بانکی) با جهان وصل شوند.
سوم- از اینکه افغانستان در برابر کشت، تولید، پروسس و قاچاق هرنوع مواد مخدر مبارزه جدی انجام داده و هنوز هم انجام می دهد، اما پس از این فراهم کردن زمینه بدیل معیشت برای دهاقین افغانستان یک ضرورت و نیاز مشترک است که باید انجام شود و افغانستان در این بخش تنها رها نگردد.
من پیشنهاد می کنم که به منظور حل این مسایل باید گروه های کاری ایجاد گردد و آرزومندم که در موضوعات متذکره با شم
ا نمایندگان محترم صحبت ها و گفتگوهای موثر و مثمر داشته باشیم.
ان شاءالله
